Ali Elmacı’nın beşinci kişisel sergisi “Kan Görünce Rüya Bozulur” 20 Nisan’a kadar Art On İstanbul’da. Sergi, galerinin 3 katlı sergileme alanını tek mekâna dönüştüren büyük bir yerleştirme olarak sunuluyor.
Sergi, ismini halk arasında yaygın bir biçimde kullanılan “kan görünce rüya bozulur” deyişinden alıyor. “Rabbim Beni Baştan Yarat”, “Yaralarımla Yaşıyorum” ve sergiye adını veren “Kan Görünce Rüya Bozulur” isimli üç ayrı seriden işlerin yer alacağı sergide, sanatçı, daha önceki serilerinden farklı olarak figürlerini hareket halinde ve daha dinamik pozlarda sunuyor. “Rabbim Beni Baştan Yarat” serisi, yaşanan ve yansıtılan hayatlar arasındaki tezatı, idol olarak yüceltilen Lady Gaga, Rihanna, Freddie Mercury gibi ünlüler üzerinden anlatıyor.
Resmin yüzeyine yayılan güller, kıyafetlerde ve kompozisyonun bütünleştirici öğelerinde görülen kitsch unsurlar, sistemin altında aldığı şeklin farkına varmayan sanal mutluluk sahnelerinin ayrılmaz parçasıdır. “Yaralarımla Yaşıyorum” serisinde karşımıza çıkan figürlerde, sanatçı, Hıristiyan ikonografilerinde yer alan İsa betimlemelerinden yola çıkıyor. Vücutlarında oyuklar görülen figürler, açık yaralarıyla memnun bir ifadeye sahip olsalar da iktidarın sürekli mağdur fakat daima güçlüyü oynayan yönlerine dikkat çekiyor. Masalsı betimlemelerle bir rüya ortamı kurgulayan sanatçının “Kan Görünce Rüya Bozulur” isimli serisi, sanatçının bir av ödülünü andıran kadın büstleriyle yaptığı yerleştirmesinden oluşuyor. Monokrom parlak renkleriyle bir arzu nesnesine yaklaşan rölyefler, arka planındaki manzara resimleriyle sanatçının karakteristik tavrını ortaya koyuyor. Galeri mekânının ortasında yer alan heykel yerleştirmesi, süs havuzunun içinde gözyaşları akan erkek büstün omuzlarında yükselen bir kadın heykelini içerir. Bu heykel, Hıristiyan sunak kültürünün kutsalı hatırlatıcı rolüne yapılan bir gönderme ile acı çekme ve acıdan memnun olma çelişkisini sorgular.
Resim ve heykel çalışmalarıyla kuşağının önemli temsilcilerinden Ali Elmacı, “Kan Görünce Rüya Bozulur” sergisi ile iktidar eleştirisini son derece renkli ve kalabalık bir yerleştirmede, kendi resmine dönüştürdüğü figürler ve sembollerle kurgulayarak, resmin referanslarını dramatik bir ironi ile aktarır.