Giotto Di Bondone (Colle di Vespignano, 1267, Floransa – 8 Ocak 1337), Rönesans resminin öncüsü mimar ve mozaikçi.
Cimabue’nin atölyesinde yetişti, Roma’daki San Pietro kilisesinde yaptığı mozaik çalışmasıyla ustalığını kabul ettirdi. Padova’daki freskleri ününün Avrupa ülkelerinde yayılmasını sağladı. 1330’da Napoli kralı Roberto tarafından soylu kişilerin portrelerini yapmakla görevlendi rildi. Daha sonra Floransa’da bayındırlık çalışmalarının başına getirildi. Burada Arnolfo’nun ölümüyle (1301) yarım kalan Duomo’nun çan kulesinin yapımını yeniden başlattı ve öirços’ dinsel amaçlı yapının duvar resimlerine imzasını attı. İtaiyan sanatında, özellikle de resminde Bizans üslubunun giderek önemini yitirmesi ve yerini Latin-gotik üslubuna bırakmasında Giotto’nun büyük etkisi olmuştur.
Giotto ve çağdaşları, bu dönemde kuralcı ve simgesel resim tekniğini terk ederek nesnelerin doğal halleriyle resmedilmesi anlayışına yönelmişlerdir. Edebiyat ve sanat, 13. yüzyıl’ın dini bakış açısından kurtulmaya başlamış, insan merkezli bakış açısına yönelmiştir. Rönesans başlangıç döneminde resme perspektifi yavaş yavaş geçiren ressamdır. Pastel tonlar ile üçüncü boyutu kullanma amaçlı çalışmalar yapmıştır. En önemli eseri Wedding At Cana olarak bilinir, bu eser insan yüzlerine ifade verilen ilk resimdir.